De maatschappij is steeds vaker ik, ik en nog eens ik. Het draait meestal ook alleen nog maar om geld. Vaak om geld wat er niet is, over de balk wordt gegooid of juist nodig is om schade te herstellen of diefstal te vervangen. En soms is er dan nieuws waar de burger wat van vindt. Neem nu het bericht over de afvalinzameling. Daar wordt gezegd dat het een verkapte vorm van bezuinigen is, maar over het verkwisten van geld hoor je vaak maar weinig. En ja, daar is ook wel eens sprake van. Zo vind ik het fijn om te wandelen en dan valt je oog ook wel eens ergens op.

Neem nu het paadje wat parallel aan de Koarte Ekers loopt. Die begint zo ongeveer bij de Kajût en eindigt bij de Ljip (of andersom natuurlijk) Al met al nog geen kilometer, maar wel volgestouwd met verkeersborden. Er zijn maar liefst acht borden nodig om aan te geven dat het om een voetpad gaat. Uit wat uitzoekerij na mijn wandeling blijkt dat de twee paadjes vanaf de Schroef en de Reling naar de Koarte Ekers de oorzaak daarvan is. Die stukjes zijn geen voetpad, waardoor elke afslag naar het voetpad weer met een bord moet worden aangegeven (6 stuks) Overigens mag je op die paadjes ook met een paard komen en is dus bedacht om hier twee borden te plaatsen met een ruiterverbod. Een derde staat bij de ingang van het voetpad bij de Kajût. Sowieso nutteloos, want een ruiter mag niet eens op een voetpad.

En is dit allemaal nodig? Gebeuren hier anders ongelukken als men met een fiets er langs gaat, wat toch al veelvuldig wordt gedaan? Wordt er gehandhaafd? NEE, NEE en nog eens NEE. Lijkt op verkwisting van gemeentegeld dus. Of zie ik dit verkeerd en hebben we deze betuttelende manier van aangeven echt nodig?