Op veel plaatsen lees ik er over, of wordt er over gepraat: de leegstand van winkels. En nu ik lees dat een politieke parij vindt dat de provincie een winkelpand moet adopteren, wil ik toch ook mijn hart even luchten.



Natuurlijk hebben winkeliers het zwaar. Het zijn zware tijden. Maar is het dan nu zo ver gekomen dat de overheid panden moet gaan adopteren? Lijkt mij niet. Ik vind dat er wel heel veel naar anderen gewezen wordt. Wordt het niet eens tijd dat de ondernemer ook eens in de spiegel gaat zien? Natuurlijk zijn huur- of pachtprijzen aan de hoge kant, maar toen de zaken goed gingen heb ik daar niemand over gehoord. Laat staan erover gelezen. Het is als de belegger. Maakt hij winst dan is het stil. Maar o wee als hij verlies lijdt. Dan is het altijd de schuld van een ander.



Het wordt tijd dat de ondernemer weer gaat ondernemen. Het wordt weer tijd dat de klant centraal staat. Ja ondernemers. Knoop dat maar eens goed in je oren. De klant centraal! Dat betekent inspelen op de wensen van de klant. En in tijden van crisis, betekent dat misschien wel out of the box denken. Aanpassen is overleven, stilstaan is de doodslag. Vasthouden van het o zo bekende riedeltje van vroeger, dat werkt niet (meer).



En de klant, die is veranderd. Die klant is met zijn of haar tijd meegegaan of ze het nu willen of niet. En dat moet de ondernemer ook. Hoe? Door de hedentendaagse klant te begrijpen en daar op in te spelen. In deze tijden is het de klant die alternatieven heeft en dus een keuze heeft. De klant is er namelijk wel, alleen is deze blijkbaar elders gaan winkelen. En waarom? Daar moet de ondernemer achterkomen.



Dus geachte klant, geef je mening maar eens.

p.s. ik ben me er dege van bewust dat er meer factoren zijn die meespelen